در آستانه‌ى سالروز قیام 29 بهمن تبریز

بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم‌
خوشامد عرض میکنم به همه‌ى برادران و خواهران عزیز که این راه طولانى را در این هواى سرد از تبریز و برخى شهرستانهاى دیگرِ آذربایجان قبول زحمت کردید و فضاى حسینیه‌ى ما را امروز با حضور خودتان، فضاى معنوى و ملکوتى و عاطفى قرار دادید؛ تشکر و سپاسگزارى میکنم. هر سال بیست و نهم بهمن براى این بنده‌ى حقیر این یادبودِ مطلوب و شیرین را همراه دارد که در این مکان محدود با جمعى از عزیزان خود، جوانان عزیز، مردان دلاور و غیور از خطه‌ى آذربایجان ملاقات میکنیم؛ براى من بسیار شیرین و مطلوب است این دیدار. از خداوند متعال مسئلت میکنیم روز به روز تفضلات خود، هدایتهاى خود، دستگیرى‌هاى خود را نسبت به شما مردم عزیز روزافزون بفرماید و ان‌شاءاللَّه همه‌ى شما به چشم خود آینده‌هاى روشن‌ترى، شیرین‌ترى، مطلوبترى را در خطه‌ى ایران عزیز مشاهده کنید.

 آنچه که درسهاى گوناگون و عبرتهاى گوناگون انقلاب و نظام جمهورى اسلامى به ما مى‌آموزد، مطالب فراموش نشدنى و ماندگارى است که قدم به قدم ملت ما را، مسئولین ما را، شما عزیزان را، بخصوص جوانان را به سوى قله‌هاى بلند هدایت میکند. عبرتهاى ما این را میگوید، تجربه‌هاى ما و مشهودات ما، نه فقط معلومات ما، بلکه آنچه به چشم مى‌بینیم، ما را به این حقیقت راهنمائى میکند. یک نمونه که من لازم میدانم مطرح کنم، همین راهپیمائى عظیم ملت ایران در بیست و دوم بهمن امسال است. همه گفتند امسال از سالهاى قبل جمعیت بیشتر بودند، پرشورتر بودند، شادمان‌تر بودند. چرا؟ این خبرِ یک نفر و دو نفر نیست؛ در تهران، در شهرستانها، در تبریز، اصفهان، مشهد و بقیه‌ى شهرهاى بزرگى که ما از آنها خبر داریم، قضیه اینجور است. سؤال این است که چرا؟ امسال چه خبر بود که مردم از سالهاى دیگر گرمتر، گیراتر، مشتاقتر، پرشورتر این صحنه‌ى عظیم مردمى را انباشتند و پر کردند؟ پاسخ سؤال براى ما درس‌آموز است؛ پاسخ این است که ملت ایران امسال احساس کرد که کشورش، نظامش، اسلام عزیزش به این حضور احتیاج دارد. یک جبهه‌ى دشمنِ عنودِ شریر که همه‌ى دستگاه‌هاى ارتباطى دنیا و رسانه‌هاى دنیا در مشت اوست و بسیارى از سیاستمداران دنیاى غرب دست‌نشانده‌ى این جبهه‌ى شریر هستند، یعنى جبهه‌ى سرمایه‌داران، کارتل‌داران، تراست‌داران، کمپانى‌داران بزرگ، سرمایه‌داران خونخوار و صهیونیستها، شبکه‌ى صهیونیست جهانى که اغلبِ رسانه‌هاى دنیا و رسانه‌هاى فوق مدرنِ امروز مثل این کانالهاى تلویزیونى و بیشتر از همه کانالهاى اینترنتى در اختیار اینهاست؛ متعلق به آنهاست. اینها از مدتها قبل، از ماه‌ها قبل تبلیغات خود را روى این نقطه متمرکز کردند که ملت ایران نسبت به نظام، نسبت به اسلام، نسبت به هدفهاى اعلام شده، سست شده است. این را هى تبلیغ کردند و به طور مداوم در بوقهاى تبلیغاتى خودشان این حمله را تشدید کردند که به ملت عزیز ما بباورانند این دروغ بزرگ را. هدف چى بود؟ هدف این بود که عملاً ملت شجاع ایران، ملت مؤمن ایران، ملت امتحان‌داده‌ى ایران در عرصه‌هاى سخت و بزرگ، سست بشود. وقتى ملت سست شد، کشور بى‌دفاع میشود؛ وقتى ملت در صحنه نبود، مسئولین تنها میمانند. هیچ مجموعه‌ى سیاسى‌اى در دنیا بدون پشتوانه‌ى ملتهاى خودشان نمیتوانند کار کنند، پیش بروند. اینها این غرض را داشتند. روى خصوص بیست و دوى بهمن هم تکیه کردند، انواع و اقسام حیله‌هاى تبلیغاتى را به کار بردند تا شاید بتوانند این صحنه‌ى حضور را خلوت کنند، خاموش کنند، بى‌رونق کنند؛ مردم این را فهمیدند. آنچه که انسان را به اعجاب وادار میکند، آنچه که انسان را در مقابل عظمت این ملت کوچک میکند که چقدر این ملت با عظمت است، همین بصیرت و موقع‌شناسى ملت ایران است. ...(1) این بصیرت بى‌نظیر مردمى، این موقع‌شناسى انسان را دچار اعجاب میکند. این است که ملت را نگه داشته است، این است که کشور را حفظ کرده است. ملت ایران فهمید که امروز دشمن این هدف را دارد؛ با عمل خود، توى دهن دشمن زد؛ با حضور خود، تبلیغات دشمن را خنثى کرد. نوجوان، جوان، پیر، کهنسالِ از کارافتاده، زن و مرد، در همه‌ى کشور آمدند توى عرصه و صحنه‌ى حضور. طبق گزارشى که به من دادند - گزارش موثق - اقلاً در هشتصد و پنجاه شهر کشور این تظاهرات با همین شکل گسترده وجود داشته است که تلویزیون قادر نیست این همه را نشان بدهد. این ملت ایران است، این بصیرت است، این موقع‌شناسى و حضور این ملت است. این ملت شکست نخواهد خورد. آنهائى که باید پیام را بگیرند، گرفتند. آنهائى که در مغزهاى الکلىِ آفت‌دیده‌ى خود خیالاتى براى ملت ایران در سر میپختند، آنها فهمیدند در ایران چه خبر است. البته در تبلیغات سعى کردند نگذارند این حقیقت منعکس بشود، اما آنى که باید بفهمد، فهمید. دستگاه‌هاى اطلاعاتى دشمنان ما و سیاستگذاران اصلى در کشورهاى معارض با جمهورى اسلامى، فهمیدند که ملت قهرمان ایران اینجور در صحنه است؛ این جور وسط میدان حاضر است. البته خواستند نگذارند افکار عمومى دنیا بفهمد. این هم رسواکننده‌ى آنهاست؛ اینها همان کسانى هستند که مدعى آزادىِ ارتباطات و اخبار و اطلاعاتند، ادعا میکنند که ما خبر را پنهان نمیکنیم، خبر را مستور نگه نمیداریم، سانسور نمیکنیم. خب، اگر سانسور نمیکردند، این جمعیت ده‌ها میلیونى راهپیمائى سراسر کشور را نمیگفتند در تهران هزاران نفر آمدند! اینها هزاران نفر بودند؟! جمعیت میلیونى حاضر در عرصه، در روز بیست و دوى بهمن در تهران هزاران نفر بودند؟! گفتند در کل کشور ایران، صدها هزار! اینها صدها هزار نفر بودند؟! در هر کدام از شهرهاى بزرگ کشور صدها هزار جمعیت جمع شدند، ده‌ها میلیون انسان آمدند توى صحنه. تبلیغات اینجورى است. خب، ما دروغ و تقلب و خدعه و تزویرهاى حقارت‌آمیز را از دشمن کم ندیدیم؛ از اول انقلاب تا امروز همیشه همین جور بوده؛ باز هم همین جور خواهد بود، لکن هدف آنها برآورده نمیشود.

 پیام صادقانه‌ى یک ملت وقتى از دل برآمد، این کار خودش را خواهد کرد. بارها گفتیم، احساس حضور، احساس انقلابى‌گرى، احساس حرکت که با عزم راسخ همراه است، مثل هواى خوش بهارى در همه جا نفوذ خواهد کرد؛ آرام آرام همه را بهره‌مند خواهد کرد. بفرمائید، این نمونه‌اش در شمال آفریقا و در همه‌ى کشورهاى عربى و در همه‌ى دنیاى اسلام و در دل هر مسلمان صاحب فکر و هوشمند در اقلیتها - اقلیتهائى که در کشورهائى هستند؛ مسلمانها اقلیتند - و در کشورهاى اسلامى، که یکایک دلها در طول این سالهاى متمادى بتدریج احساس هویت میکنند، احساس شخصیت میکنند. اسلام در حرکت عظیم خود به یک نقطه‌ى حساس رسیده است. نسلهاى آینده خیلى چیزهاى بزرگ و مهمى را مشاهده خواهند کرد، دنیا از این رو به آن رو خواهد شد. این سیاستهاى مسلطِ مادىِ مستکبرانه که ملتها را به بند کشیدند، اینها بتدریج مضمحل خواهد شد، آب خواهد شد، نابود خواهد شد؛ این آینده‌ى دنیاست. کانون اصلى هم اینجاست، جوشش اوّلى هم از اینجا شروع شده است و این ملت ایستاده است. نکته‌ى این، ایستادگى و استقامت است. عزیزان من! جوانان من! مردان و زنان غیور تبریز و آذربایجان! نکته‌ى اصلى، در این ایستادگى است. ما چرا بیست و نه بهمن را هر سال گرامى میداریم؟ مسئله این نیست که ما میخواهیم در گذشته توقف کنیم. خیلى از شما جمعیتى که اینجا هستید و خیلى از جوانان آذربایجان و شهر تبریز، آن روز را ندیدند، درک نکردند، آن روز در دنیا نبودند؛ اما گرامى میدارند. این توقف در گذشته نیست، این نشان‌دادن خط حرکت صحیح به سمت آینده است.

 و اما تبریز و آذربایجان. مکرر عرض کردیم مردم آذربایجان و به طور مشخص مردم تبریز و بسیارى از شهرهاى دیگر آذربایجان، اینها کسانى هستند که از بیش از صد سال قبل در عمده‌ترین حوادث و تحولات مثبت این کشور در صف اول قرار داشتند و نقش‌آفرینى کردند؛ از تحریم تنباکو که مرحوم حاج میرزا جواد مجتهد تبریزى وارد میدان شد تا نهضت مشروطیت - چه نهضت مشروطیت اول، چه آنچه که بعد از استبداد صغیر پیش آمد - کانون جوشش مبارزات، آذربایجان بود، شهر تبریز بود. قهرمانان نامدار تبریز توى جیبشان نامه‌ها و احکام علماى بزرگ را داشتند؛ به آنها استناد میکردند، تصریح میکردند، امثال ستارخان و باقرخان؛ حالا غیر از علماى بزرگى که در این نهضت حضور داشتند. حتّى امثال این قهرمانان و رزمندگان دلاور آذربایجان تصریح میکردند که پیرو علماى دین و پیرو احکام مراجع تقلیدند؛ این آثار و اسناد مسلّمِ باقیمانده‌ى از آن روز این را به ما میگوید. اینجور نبود که این حرکت یک حرکت بى‌جهت و خودبخودى باشد؛ حرکت دینى بود، از روى احساس غیرت دینى بود. همه متدین بودند در سرتاسر کشور، منتها بعضى از نقاط به خاطر خصلتهاى بومى - آن غیرت، آن شجاعت، آن مردانگى - این حرکت دینى را برجسته‌تر کردند؛ تبریز و آذربایجان اینجور بوده.

 بعد از آنى که نهضت اسلامى شروع شد از پانزده خرداد سال 42 همین جور بود. از آنجا علمائى زندانى شدند، تبعید شدند، به زندان تهران آورده شدند. در طول این سالها هم همین جور بود. در شروع انقلاب هم خب، بیست و نه بهمن یک شاخص عمده است، یک سنگ نشان است در این جاده‌ى عظیم حرکت مردم ایران. من مکرر گفتم، نمیخواهم تکرار کنم؛ اگر بیست و نه بهمن نبود، نوزده دى قم معلوم نبود بتواند این اثر را بگذارد. حرکت بیست و نه بهمن تبریزى‌ها بود که خون شهداى مظلوم نوزده دى قم را جوشاند، زنده کرد، پیام آن را به همه‌ى دنیا رساند، به همه‌ى کشور رساند. حرکت مردم تبریز اینجور اثرگذار بود. بعد هم مسائل انقلاب، مسائل جنگ.

 اولین امام جمعه‌ى شهید و شهید محراب از تبریز بود؛ از پنج شهید محراب، دو نفرشان مال تبریزند. در بین لشکرها، در بین سردارها، لشکر عاشورا و رزمندگان آذربایجانى و تبریزى و سرداران آنها جزو برجستگانند. یک لشکر مجموعه‌اى از جوانهاست، همه‌ى مردم تو لشکر نیستند؛ اما اگر همه‌ى مردم در راه نباشند، همه‌ى مردم دلشان در این جهت نباشد، یک لشکر دلاورِ قهرمانى مثل آن لشکر به وجود نمى‌آید. جنازه‌ى شهدا را هى بیاورند، تشییع کنند، هى مردم مشتاقتر بشوند؛ پدر مادرها جوانهاشان را بیشتر بفرستند جبهه؛ اینها همه معنا دارد. اینها همان راز موفقیت ملت ایران است.

 عزیزان من! ما ملت ایران در دوران رژیم پادشاهى تحقیرشده بودیم، ذلیل‌شده بودیم. ما را تحقیر میکردند، حق ما را میخوردند، نفت ما را میبردند، استعداد ما را در جوانهاى ما خفه میکردند، در علم عقب ماندیم، در فناورى عقب ماندیم، در سیاست‌ورزى بین‌المللى عقب ماندیم، در تأثیرگذارى بر روى ملتهاى جهان عقب ماندیم؛ ملت ایران را در بند و زنجیر کردند. ملت حرکت کرد، راه را عوض کرد. آنچه را که امروز ملت ایران داعیه دارد، عبارت است از مبارزه‌ى با ظلم جهانى، مبارزه‌ى با استکبار جهانى؛ البته این براى خود ملت برکات دارد. وقتى که یک ملت مى‌ایستد، از شبکه‌ى پرهیمنه‌ى پرهیاهوى دشمن واهمه نمیکند، علمش هم پیش میرود، اقتصادش هم پیش میرود، مسائل اجتماعى‌اش هم پیش میرود، جوانش هم آگاه میشود؛ بر روى ملتهاى دیگر هم اثر میگذارد؛ فکرش، دینش، شعارش، دنیا را فرا میگیرد. شعارهائى که ما یک روز مظلومانه در اینجا سر میدادیم، ملت ایران تنها بود، امروز شعارهاى تقریباً همه‌جائى در دنیاى اسلام شده. یک ملت میتواند اثرگذار باشد و میتواند خودش را مستحکم کند. این استحکام ادامه پیدا خواهد کرد. ما ان‌شاءاللَّه در علم پیشرفت میکنیم، در اقتصاد پیشرفت میکنیم، در سازندگى پیشرفت میکنیم. این ملت، این جوانان، این همتها، این استقامتها، کشور را مثل دسته‌ى گل خواهد ساخت و ان‌شاءاللَّه الگوئى خواهد شد براى دنیاى اسلام. آنچه که ما لازم است دنبال بکنیم همین است که خط صحیح، صراط مستقیم، صراط اللَّه، راه خدا، راه اسلام، راه دیانت، راه شریعت را دنبال کنیم؛ هوشیار باشیم، بیدار باشیم، به وظائفمان عمل کنیم.

 پس فردا، یعنى دو هفته‌ى دیگر تقریباً، انتخابات است. همان عروسکهاى خیمه‌شب‌بازىِ همیشگى در رسانه‌هاى دنیا به کار افتادند که این انتخابات را بى‌رونق کنند. من عرض میکنم؛ عرض کردم، باز هم تکرار میکنم: حضور مردم در انتخابات میتواند کشور را پیش ببرد، از شر دشمن محفوظ و مصون نگه دارد؛ دشمن را در توطئه‌هاى خودش دچار تزلزل و تردید بکند؛ دشمن را وادار به عقب‌نشینى کند. انتخابات پرشور، مشت محکمى به دهان دشمن است.

 خدا با شماست، خدا با شماست. «من کان للَّه کان اللَّه له»؛ وقتى ملت در راه خدا حرکت میکند، خدا به او کمک میکند، سنتهاى الهى به او کمک میکنند. دلهاى مردم دست خداست. این عزم و اراده‌هاى راسخ، مصنوع ید قدرت الهى است و ان‌شاءاللَّه خداى متعال در این انتخابات هم به این مردم کمک خواهد کرد. ان‌شاءاللَّه انتخابات مجلس نهم پر شور، با احساس، با بصیرت، با حضور فراوان مردم انجام خواهد گرفت تا به توفیق الهى مجلس خوبى نصیب مردم بشود. نمایندگان خوبى ان‌شاءاللَّه به انتخاب شما مردم بیایند و وارد این میدان کار بشوند، وارد این میدان خدمت بشوند. ... چخ ممنون ...(2)

 از خداوند متعال توفیقات شما را مسئلت میکنیم، ان‌شاءاللَّه خداى متعال همیشه شما را مستدام و با نشاط بدارد و مورد تأیید خود قرار بدهد.

    والسّلام علیکم و رحمةاللَّه و برکاته‌

آغاز مجلس دوم در مشروطیت بعد ازسقوط استبداد صغیربود. از مهمترین مشکلات این مجلس سیاست خارجی مجلس بودکه در نهایت به سقوط مجلس موجب گشت.

این مجلس با استخدام مورگان

شوسترآمریکایی برای اصلاح امور مالی. یارلمارسن سوئدی برای اصلاح امور ژاندارمری.موسیو پرنس فرانسوی برای اصلاح دادگستری موافقت کرد و قوانین بسیاری را تصویب نمود.ولی در سال 1330 ه.ق با اولتیماتم روسیه مواجه گشت که باید شوستر را اخراج کند ولی مجلس این اولتیماتم را رد کرد و سر انجام تحت فشار ساست خارجی در سال 1339ه.ق مجلس منحل گردید